Περίληψη συνέντευξης

Η κυρία Αργυρώ, ετών 84, φέρνει στη μνήμη της ιστορίες σχετικές με νεράιδες και καλικαντζάρους που έλεγαν οι «παλιές» γυναίκες στη γειτονιά. Εξηγεί πότε εμφανίζονταν αυτά τα πλάσματα, πώς ήταν εμφανισιακά και τι συναισθήματα τούς προκαλούσαν αυτές οι ιστορίες ως παιδιά. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Τα λέγανε με τέτοιο τρόπο που σε κάναν και ανατρίχιαζες και φοβόσουν». Η ίδια δεν είχε δει ποτέ από κοντά νεράιδα ή καλικάντζαρο, ούτε ο θεοσεβούμενος πατέρας της που ζούσε στα βουνά. Όμως, ο φόβος για να μη «δαιμονιστούν» υπήρχε, και γι’ αυτό μεταξύ άλλων προστατεύονταν με χαϊμαλιά και φυλαχτά. Ποιες ήταν όμως αυτές οι μυστήριες ιστορίες που ακούγονταν τότε στην Κύμη; Η αφηγήτρια μάς δίνει τις απαντήσεις.

Αφηγήτρια

Γκραβαρίτη-Λάμπρου Αργυρώ, συνταξιούχος,84 ετών

Ομάδα συνέντευξης

Λούπου Αναστασία, Μπουζαίου Κατερίνα | Α΄ Γυμνασίου Κύμης

Αγαπημένο απόσπασμα μαθητών – συνεντευξιαστών

«Βλέπανε διάφορα πράγματα εκεί, αλλά δεν τολμούσαν να πάνε κοντά. Αλλά ο πατέρας μου έλεγε: Παιδιά, εγώ μέσα στα βουνά ζω, και από μικρό παιδάκι είμαι στα βουνά. Και δεν έχω δει ποτέ τίποτα. Ο παππούς ήταν πολύ θεοφοβούμενος. Αλλά κάποιοι που ήταν πονηροί και κάναν πονηριές, βλέπανε. Γιατί τις νεράιδες τις βλέπανε οι πονηροί»

Διάρκεια συνέντευξης

26 λεπτά

Κατηγορία

Παραμύθια, μύθοι και θρύλοι

Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του «Κύμης αφηγήματα» έργο που χρηματοδοτήθηκε από το ΥΠΠΟ – Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Τμήμα Μουσείων Νεότερου Πολιτισμού, στο πλαίσιο του προγράμματός του για δράσεις Μουσείων και Συλλογών Νεότερου Πολιτισμού 2023.